آموزش پرامپت نویسی برای تولید عکس حرفه ای

امروز کنار هم هستیم تا بصورت جامع و کامل آموزش پرامپت نویسی برای تولید عکس حرفه ای رو بررسی کنیم. حتماً یکی از چالش هایی که شما هم با اون مواجه بودید این بوده که عکس‌هایی که از هوش مصنوعی می‌گیرید خیلی دور از چیزیه که تو ذهنتون داشتید، درسته؟ پس تا آخر مقاله با من همراه باشید.

چرا پرامپت نویسی اینقدر مهمه؟

ببینید، تقریباً سه ساله که دارم با ابزارهای مختلف تولید تصویر کار میکنم و یه چیزی رو خیلی زود فهمیدم – همه چیز به پرامپت برمیگرده. یادمه اولین باری که از Midjourney استفاده کردم، فقط نوشتم “cat” و انتظار داشتم یه گربه فوق‌العاده بسازه برام! نتیجه؟ یه گربه معمولی که انگار از رو اینترنت کپی شده بود.

اما وقتی پرامپت رو تغییر دادم به چیزی شبیه “a majestic persian cat with emerald eyes, sitting on a velvet cushion, dramatic lighting, 85mm lens, shallow depth of field”، تفاوتش زمین تا آسمون بود. اونجا بود که فهمیدم پرامپت نویسی یه هنره، نه فقط یه جمله ساده.

ساختار اصلی یک پرامپت قوی

خب، بریم سراغ قسمت اصلی کار. یه پرامپت خوب معمولاً شامل این قسمت‌هاست:

موضوع اصلی (Subject): این همون چیزی هست که میخواید مرکز عکستون باشه. مثلاً “a young woman” یا “an ancient castle”.

توصیف ظاهری (Description): اینجا باید جزئیات رو اضافه کنید. به جای “زیبا” بنویسید “with flowing auburn hair and freckles across her nose”.

محیط و پس‌زمینه (Environment): کجا اتفاق میفته؟ “standing in a misty forest” یا “overlooking a bustling city skyline”.

نورپردازی (Lighting): این یکی خیلی مهمه و اکثر آدما نادیده‌ش میگیرن. “golden hour lighting”، “dramatic chiaroscuro”، یا “soft diffused light” تفاوت عظیمی میسازن.

سبک و mood (Style and Mood): میخواید عکستون چه حسی داشته باشه؟ “cinematic”، “dreamy”، “gritty realism” یا “fantasy art”.

مشخصات فنی (Technical specs): “shot with 85mm lens”، “shallow depth of field”، “high resolution”، “professional photography”.

نکات طلایی که کمتر کسی میدونه

یکی از چیزهایی که تو این سه سال یاد گرفتم اینه که ترتیب کلمات خیلی مهمه. کلماتی که اول پرامپت میذارید بیشترین تأثیر رو دارن. دیشب همزمان که در حال تماشای فوتبال بودم این موضوع رو تست کردم – عکس “red car fast road” کاملاً متفاوت از “fast red car on road” بود!

یه نکته دیگه که خیلی مهمه استفاده از پرانتز و علامت‌های تأکید هست. تو Stable Diffusion میتونید از این روش استفاده کنید:

• (کلمه) = تأکید متوسط
• ((کلمه)) = تأکید زیاد
• [کلمه] = کاهش تأثیر

چطور برای هر سبک پرامپت بنویسیم؟

عکاسی پرتره حرفه‌ای

برای پرتره، من معمولاً از این فرمول استفاده میکنم:

“Professional headshot of [subject description], [facial features], [clothing/styling], [lighting setup], shot with [camera specs], [background description], [mood/style]”

مثال عملی: “Professional headshot of a confident business woman, sharp hazel eyes, subtle smile, wearing navy blazer, soft key lighting with rim light, shot with 85mm f/1.4, neutral gray background, corporate elegant style”

منظره‌سازی و طبیعت

دیروز داشتم یه منظره غروب میساختم و متوجه شدم که اگه کلمه “atmospheric perspective” رو اضافه کنید، عمق تصویر فوق‌العاده بهتر میشه:

“Breathtaking mountain landscape at golden hour, layered peaks fading into distance, atmospheric perspective, warm orange and pink sky, scattered clouds, foreground wildflowers, shot with wide-angle lens, high dynamic range, landscape photography”

هنر مفهومی و فانتزی

اینجا میتونید خلاقیت‌تون رو آزاد کنید. یه ترفند که من زیاد استفاده میکنم اضافه کردن نام هنرمندان مشهوره:

“Surreal fantasy scene in the style of Greg Rutkowski and Alphonse Mucha, floating islands connected by light bridges, bioluminescent plants, mystical atmosphere, dramatic volumetric lighting, digital painting, highly detailed”

ابزارهای مختلف، پرامپت‌های متفاوت

Midjourney – پادشاه کیفیت

میدجرنی واقعاً تو کیفیت نهایی بی‌نظیره، ولی یه مشکل داره – کنترل کمتری روی جزئیات دارید. پرامپت‌هاش رو باید کوتاه‌تر و تأثیرگذارتر بنویسید:

“Elegant woman portrait, Art Nouveau style, flowing hair, golden lighting –ar 3:4 –v 6”

پارامترهای مفید:

• --ar برای تغییر aspect ratio
• --chaos برای اضافه کردن تصادفی بودن (0-100)
• --stylize برای کنترل میزان stylization

DALL-E 3 – دوست خانوادگی

دال-ای سه تو درک زبان طبیعی خیلی قویه. میتونید باهاش مثل آدم حرف بزنید:

“Create a photo of a cozy coffee shop in autumn. The scene should show warm lighting from vintage pendant lamps, customers reading books, fallen leaves visible through large windows, and steam rising from coffee cups. Make it feel welcoming and peaceful.”

Stable Diffusion – قدرت کنترل

اینجا میتونید خیلی دقیق‌تر کار کنید. من معمولاً از Automatic1111 استفاده میکنم و پرامپت‌هام رو به دو قسمت تقسیم میکنم:

Positive prompt: “(masterpiece:1.2), (best quality:1.2), realistic photograph, professional lighting, 35mm film, beautiful woman, detailed facial features, natural skin texture, soft shadows”

Negative prompt: “blurry, low quality, distorted, cartoon, anime, painting, cropped, worst quality, jpeg artifacts”

اشتباهات رایج که همه می‌کنن

یکی از بزرگترین اشتباهاتی که میبینم overloading کردن پرامپته. آدما فکر میکنن هر چی بیشتر کلمه بذارن بهتره، ولی خیر! هفته پیش یه دوستم پرامپتی داد که ۲۰۰ کلمه داشت – نتیجه؟ یه آشفتگی کامل.

استفاده از کلمات ضد و نقیض هم مشکل ساز میشه. نمیتونید بگید “bright dark lighting” و انتظار معجزه داشته باشید!

نادیده گرفتن aspect ratio هم کاری که خیلیا میکنن. عکس پرتره رو با تنظیمات landscape بسازن و بعد تعجب کنن چرا نتیجه عجیبه.

تکنیک‌های پیشرفته که کمتر کسی میدونه

کنترل ترکیب‌بندی با Regional Prompting

تو Stable Diffusion میتونید مشخص کنید کدوم قسمت عکس چی داشته باشه:

“BREAK [prompt for left side] BREAK [prompt for right side]”

استفاده از Embedding ها

اگه میخواید سبک خاصی داشته باشید، میتونید از embedding های آماده استفاده کنید. برای مثال، اگه “EasyNegative” رو نصب کنید، فقط کافیه تو negative prompt بنویسید “EasyNegative” و کیفیت فوق‌العاده بهتر میشه.

ControlNet – قدرت مطلق

این یکی واقعاً game changer هست. میتونید با یه عکس ساده، pose یا ترکیب‌بندی رو کنترل کنید. مثلاً از OpenPose استفاده کنید تا وضعیت بدن رو دقیقاً مشخص کنید.

مثال‌های عملی و پرامپت‌های آماده

برای عکاسی خیابانی:

“Candid street photography, urban environment, natural lighting, documentary style, people in motion, authentic moments, shot with 35mm lens, slight grain, realistic colors”

برای عکس محصول:

“Professional product photography, clean white background, studio lighting, sharp focus, commercial quality, minimal shadows, high resolution, marketing ready”

برای هنر دیجیتال:

“Digital art masterpiece, highly detailed, trending on ArtStation, concept art, matte painting, dramatic lighting, vibrant colors, professional artwork”

چطور کیفیت پرامپت‌هاتون رو بسنجید؟

یه روش ساده این هست که همون پرامپت رو چند بار اجرا کنید و ببینید آیا نتایج consistent هستن یا نه. اگه هر بار چیز کاملاً متفاوتی میگیرید، احتمالاً پرامپت‌تون مبهمه.

من معمولاً یه scoring system استفاده میکنم:

• آیا موضوع اصلی درست تشخیص داده شده؟ (۰-۳ امتیاز)
• کیفیت کلی چطوره؟ (۰-۳ امتیاز)
• جزئیات خواسته شده رعایت شده؟ (۰-۴ امتیاز)

اگه جمع امتیازتون زیر ۷ شد، پرامپت نیاز به بازنگری داره.

آینده پرامپت نویسی

با ظهور مدل‌های جدید مثل DALL-E 3 و Midjourney V6، پرامپت نویسی داره ساده‌تر میشه. ولی همزمان، درک عمیق‌تر از نحوه عملکرد این سیستم‌ها مهم‌تر شده.

میدونم داری فکر میکنی که شاید این همه پیچیدگی لازم نباشه، ولی باور کن وقتی یه بار یاد بگیری، دیگه نمیتونی بدون اون کار کنی. انگار یه ابرقدرت پیدا میکنی!

منابع و ابزارهای کمکی

چندتا ابزار هست که کارتون رو خیلی راحت میکنه:

• Prompthero.com: مخزن عظیمی از پرامپت‌های آماده
• Lexica.art: مخصوص Stable Diffusion
• PromptBase: بازار خرید و فروش پرامپت

کمی گرون هست ولی خب چاره‌ای نیست – سرمایه‌گذاری روی یادگیری همیشه میارزه.

جمع‌بندی

آموزش پرامپت نویسی برای تولید عکس حرفه‌ای مثل یادگیری یه زبان جدیده – ابتدا سخته ولی وقتی مسلط شدید، احساس قدرت فوق‌العاده‌ای دارید. کلید موفقیت تمرین مداوم و آزمایش روش‌های مختلفه.

یادتون باشه که هر ابزار قواعد خودش رو داره و نمیشه یه پرامپت رو همه جا استفاده کرد. صبور باشید، تست کنید و از نتایج یاد بگیرید.

اگه تو هم درباره پرامپت نویسی اطلاعات یا تجربه‌ای داری، خیلی خوشحال میشم در بخش نظرات باهامون در میون بذاری تا با هم بیشتر در موردش گپ بزنیم.